Auteur: NVRR Secretariaat

Op 27 januari 2016 diende de Stichting Tivoli een Wob-verzoek in naar aanleiding van het rekenkamerrapport ‘Een paleis voor de muziek: een onderzoek naar de bouw en exploitatie van Muziekpaleis Tivoli Vredenburg’ (3 november 2015).

In het Wob-verzoek verzocht Stichting Tivoli om openbaarmaking van diverse documenten. De meeste documenten kon de rekenkamer aan Stichting Tivoli verstrekken. Een verzoek om gespreksverslagen openbaar te maken die in het kader van het rekenkameronderzoek waren gevoerd, is door de Rekenkamer geweigerd.

Het Wob-verzoek heeft sindsdien verschillende processtappen doorlopen, uitmondend in een beroep van Stichting Tivoli bij Rechtbank Midden-Nederland. Met haar uitspraak op 21 april 2017 bevestigde de rechtbank dat de Rekenkamer Utrecht de gespreksverslagen niet openbaar hoeft te maken. De rekenkamer is niet op alle weigeringsgronden in het gelijk gesteld.

Volgens de rekenkamer is de betekenis hiervan dat de ze ten behoeve van het onderzoek op vertrouwelijke basis gesprekken kan blijven voeren.

Voor toelichting op deze zaak kunt u contact opnemen met: Gerth Molenaar, Secretaris Rekenkamer Utrecht, 030-286 13 91.

Voor de volledige uitspraak, download de bijlage.

Gemeenten zijn sinds 1 januari 2015 verantwoordelijk voor de Participatiewet, de WMO 2015 en de Jeugdwet. Ze voeren ook de Wet Publieke Gezondheid (Wet PG) uit. De afstemming tussen deze zorgwetten kan beter, maar er moet niet teveel overhoop worden gehaald in het systeem van de zorgwetten of in de organisatie van het openbaar bestuur.

Dat staat in het advies Zorg voor samenhangende zorg: over zorgwetten die door gemeenten worden uitgevoerd van de Raad voor het openbaar bestuur. Op verzoek van de staatssecretaris van VWS deed de Raad onderzoek naar de afstemming tussen WMO 2015, de Jeugdwet en de Wet PG. Het initiatief voor dit verzoek kwam uit de Tweede Kamer.

De drie belangrijkste aanbevelingen die de Rob in haar rapport doet zijn:

1. De begrippen in de verschillende wetten beter op elkaar afstemmen;
2. Wettelijk ruimte maken voor situaties in de praktijk waarvoor regels geen oplossing bieden;
3. Het voor mensen makkelijker te maken om hun problemen bij gemeenten bespreekbaar te maken.

Provincie Noord-Brabant en gemeente Goirle slaan de handen ineen om als eerste proeftuin van Nederland aan de slag te gaan met de Omgevingswet. Het gaat om het gebied Fokmast – Regte Heide in Goirle. Het doel is om voor een aantal uitdagingen in dit gebied, een passende en toekomstbestendige oplossing te vinden. Het gaat onder meer om het verplaatsen van de manege, uitbreiding van het puinbreekbedrijf, het aantrekkelijk houden van het gebied voor bewoners en bezoekers en ruimte bieden aan water- en natuurontwikkeling.

Deze gebiedsontwikkeling is aangemerkt als proeftuin in het kader van het project "Aan de slag met de Omgevingswet". Dit houdt in dat projectteams van gemeente en provincie met een expertteam van het ministerie van BZK aan de slag gaan om oplossingen te zoeken in de geest van de nieuwe omgevingswet.

Gemeenten hebben meer rust en stabiliteit in budget en wet-en regelgeving nodig om te voldoen aan hun grote opgave in het sociaal domein. Dat stelt de Raad voor de financiële verhoudingen (Rfv) in zijn nieuwe adviesrapport 'Geld (om te) zorgen': geef rust en hevel over.

De Rfv pleit voor meer stabiliteit in de financiering, minder bemoeienis door het Rijk en in meer flexibiliteit in de aanwending van middelen. Ook zouden gemeenten de ruimte moeten krijgen om te experimenteren met nieuwe financiële arrangementen met hun keten- en regiopartners. De Raad suggereert daarvoor het concept van ‘proeftuinen sociaal domein’.

De algemene ledenvergadering van de NVRR heeft het bestuur verzocht een verkennend onderzoek te doen naar het passende budget voor – m.n. gemeentelijke – rekenkamers, de GRK. Daarvoor is een notitie opgesteld en op het congres 2016 met leden besproken. Conclusie is dat aan de hand van de feitelijke toestand in de gemeentes geen uitspraak over een passend budget kan worden verworven.
Daarom heeft het bestuur besloten tot een andere benadering. Daarin staat “de ideale GRK” voorop. In deze fictieve GRK komt niet alleen bijvoorbeeld de omvang van de gemeente tot uiting maar zeker ook het ambitie niveau van de gemeenteraad. Er is dus niet 1 maar er zijn meerdere “ideale GRK’s” te beschrijven.

Ten behoeve van de gedachtenvorming in het bestuur is een notitie opgesteld. Deze dient uitgeschreven te worden tot een notitie die besproken kan worden. De bespreking vindt achtereenvolgens plaats in de vereniging en met collega verenigingen zoals o.m. Raadslid.nu. Tot slot zal de opbrengst van voorgaand overleg c.a. in een de-finitieve nota worden vastgelegd.

Lees de volledige vacature en reageer voor 8 juli 2017

Bij de behandeling van de vier algemene maatregelen van bestuur voortvloeiende uit de nieuwe Omgevingswet in de Eerste Kamer op 30 mei, bleek dat senatoren vrezen dat het maatwerk vooral tot meer werk zal leiden in de praktijk van gemeenten. En dat de standaard bezwaarprocedure van acht weken tekort zal blijken te zijn voor gemeenten om tot een gewogen besluit te komen.

Andere hete hangijzers bleken de burgerparticipatie en de watertoets. De burgerparticipatie omdat daaraan geen minimumeisen of normen gesteld worden. Bovendien vindt de ChristenUnie dat de watertoets te vrijblijvend is en dat de waterschappen nauwer betrokken moeten worden bij het borgen van het waterbelang in de omgevingsvisies.

In dit rapport vraagt de WRR aandacht voor het belang van niet-cognitieve vermogens, zoals een doel stellen, in actie komen, volhouden en om kunnen gaan met verleiding en tegenslag. Naast denkvermogen is 'doenvermogen' minstens zo belangrijk om aan de hoge eisen van de participatiesamenleving te kunnen voldoen. De overheid verwacht van burgers steeds vaker dat ze zelfredzaam zijn op het gebied van gezondheid, persoonlijke financiën en de arbeidsmarkt.

Redzaamheid

Kennis en intelligentie alleen zijn niet genoeg voor redzaamheid. Ook mensen met een goede opleiding en een goed inkomen kunnen in moeilijkheden komen omdat ze even niet opletten of zaken voor zich uitschuiven. Dat geldt zeker op een momenten dat het leven tegenzit, zoals bij een echtscheiding, faillissement of ontslag. En soms is het juist de overheid die mensen minder redzaam maakt, omdat ze onvoldoende rekening houdt met verschillen in het doenvermogen van burgers.

Eelco de Groot, senior lector public acceptance aan de TU Delft, stelt dat onder de Omgevingswet burgers verplicht zijn om bij te dragen aan de besluitvorming. In een essay in Binnenlands bestuur stelt de lector dat burgerparticipatie weliswaar verplicht wordt gesteld onder de wet, maar in welke vorm wordt niet toegelicht.

In zijn essay pleit hij voor pragmatische regulering van burgerparticipatie, waarbij hij de 'Social Impact Asssessment', verplicht in de VS en diverse andere landen, als voorbeeld neemt.