Auteur: NVRR Secretariaat

http://www.hoogeveen.nl/Actueel/Nieuws_2010/Augustus_2010/Burgerparticipatie_in_gemeente_Hoogeveen_goed_voor_elkaar

Gemeenten hebben vaak geen compleet beeld van de lokale veiligheidssituatie. Dat is de rode draad in onderzoeken die Regioplan voor verschillende rekenkamercommissies uitvoerde. Gemeenteraden vinden veiligheid wel van groot belang, maar laten de sturing op dit thema vaak over aan het college. Zij doen dat uit een gevoel van machteloosheid als gevolg van veelal regionaal georganiseerde uitvoerende instellingen. Gemeenten zetten hun veiligheidsbeleid vaak ook onvoldoende samenhangend op papier. Het gebrek aan sturing en controle waar dat toe kan leiden, levert risico’s op voor de doelmatigheid, doeltreffendheid en rechtmatigheid van het beleid.

De Nederlandse Vereniging van Rekenkamers & Rekenkamercommissies (NVRR), de Vereniging van Griffiers (VvG) en de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden (Raadslid.nu) nodigen u van harte uit voor een bijeenkomst met als titel:

“Bruggen bouwen tussen raad en rekenkamer”

Zowel rekenkamers (en rekenkamercommissies) als gemeenteraden hebben een verbindende persoon of instantie nodig om het werk in de vorm van conclusies en adviezen om te zetten in actie. Hiervoor is de griffier de aangewezen hefboom. Griffiers hebben echter uiteenlopende rollen en rolopvattingen, waardoor deze aanname niet altijd vanzelfsprekend is. Per gemeente is er een andere politiek-bestuurlijke context. Onder welke voorwaarden kunnen raad, griffier en rekenkamer elkaar versterken?

Tijdens deze bijeenkomst willen wij met de deelnemers zicht krijgen op de wijze waarop er ‘bruggen tussen raad en rekenkamer’’ gebouwd kunnen worden. Welke rolopvattingen passen daarbij? Welke middelen kunnen rekenkamers en griffiers inzetten om op een constructieve wijze met elkaar om te gaan? Hoe kunnen griffier, rekenkamer en raad de controlerende taak zo goed mogelijk invullen? Wat zijn succes- en faalfactoren voor een goede samenwerking?

Gedurende twee workshops worden zowel vanuit het perspectief van de raad, als van de rekenkamer mede aan de hand van door u ingebrachte casussen, praktijkvoorbeelden besproken en onderlinge ervaringen uitgewisseld.

Workshop 1 – Raad-griffier

1. Verwachtingen/ambitieniveau van de raad t.a.v. de rekenkamercommissie
2. Hoe is de onderlinge communicatie afgesproken en hoe verloopt die?
3. Wat zijn de succes en faalfactoren en houding en gedrag van de betrokkenen
4. En wat kan en wil de griffier daarin bijdragen.

Workshop 2 – Rekenkamer-griffier

1. Verwachtingen/ambitieniveau van de rekenkamercommissie t.a.v. de raad
2. Hoe is de onderlinge communicatie afgesproken en hoe verloopt die?
3. Wat zijn de succes en faalfactoren en houding en gedrag van de betrokkenen?
4. En wat kan en wil de griffier daarin bijdragen?

Locaties en data

Aan deze bijeenkomst kunnen deelnemen:

Griffiers en commissiegriffiers;
Secretarissen van rekenkamer(commissie)s;
Voorzitter en externe leden;
Interne leden zijnde raadslid;
Geïnteresseerde raadsleden;
Directeuren en bestuurders van rekenkamers;
Onderzoekers in dienst van rekenkamers en rekenkamercommissies.

Meld u hier aan voor deelname

Bij de bevestiging van uw aanmelding ontvangt u een formulier waarmee we u vriendelijk verzoeken een voor u interessante casus in te brengen ter input van de workshops.

Programma

13.00 uur – 13.30 uur
Ontvangst

13.30 uur – 13.45 uur
Welkom, inleiding en uitleg over de workshops door dagvoorzitter

13.45 uur – 14.45 uur
Workshops eerste ronde

PAUZE

15.00 uur – 16.00 uur
Workshops tweede ronde

16.00 uur – 16.30 uur
Plenaire bespreking uitkomsten workshops

16.30 uur – 16.45 uur
Afsluiting door dagvoorzitter en eventueel vervolgafspraken

Rekenkamers weten niet wat college met hun aanbevelingen doet

Lokale rekenkamers hebben weinig inzicht in wat het college met hun onderzoeksrapporten doet. Na het aanbieden van de rapporten aan de raad, houdt voor veel rekenkamers het onderzoekstraject op. Zij communiceren nauwelijks met het college over de aanbevelingen, zo blijkt uit de Rekenkamermonitor 2009. Deze monitor toetst sinds 2004 jaarlijks de stand van zaken in rekenkamerland en wordt uitgevoerd door Delokalerekenkamer.nl / Jacques Necker. In 2009 hebben 138 rekenkamers aan de monitor meegedaan (39% respons). 

Een andere belangrijke conclusie is dat het onderzoeksbudget per inwoner voor het eerst sinds vier jaar is gedaald. Tel daarbij op dat 2010 het jaar is waarin de door de staatssecretaris toegezegde “definitieve evaluatie” van de lokale rekenkamers zou plaatsvinden en duidelijk wordt dat rekenkamers werk aan de winkel hebben. Carlo van Dijk, onderzoeker en adviseur bij delokalerekenkamer.nl / Jacques Necker zegt hierover: “Rekenkamers moeten nu hun bestaansrecht claimen. De toegevoegde waarde van rekenkamers zit hem niet in hun bestaan, maar in wat zij door hun bestaan en hun handelen betekenen voor de gemeentelijke, lokale samenleving.” 

Verder blijkt uit de monitor dat burgers vaker contact met rekenkamers zoeken dan andersom. Een minderheid (20%) van de rekenkamers deelt zijn onderzoeksuitkomsten met burgers, ook al krijgt 39% van de rekenkamers onderzoeksonderwerpen aangedragen door burgers.In ongeveer de helft van de gevallen gaat de rekenkamer op dit verzoek in. Inwoners attenderen de rekenkamer op diverse onderwerpen, variërend van het verdwijnen van busverbindingen tot het beheer van zwembaden. Vaak liggen de onderwerpen die zij aandragen op het gebied van de openbare ruimte, zoals verlichting en verkeersmaatregelen. Het contact tussen burgers en rekenkamers is dus vaker op initiatief van de burger (namelijk als deze een onderwerp voor onderzoek aandraagt). Wel stelt 65% van de rekenkamers de pers op de hoogte van onderzoeksresultaten. 

Rekenkamers ervaren waardering van de raad op hun onderzoeksrapporten. Ze merken dit bijvoorbeeld door de preventieve werking die van hun onderzoeken uitgaat: de ambtelijke organisatie gaat al aan de slag met het te onderzoeken thema als de rekenkamer haar onderzoek opstart. Verder kan een onderzoeksrapport tot actie leiden: bijvoorbeeld een heroverweging van beleid of scherpere aansturing door de raad. Ook verwijst de raad naar onderzoeksrapporten.

Raadsleden zeggen: ‘coalitieakkoord mist financiële dekking’

Uit onderzoek door Gemeenteraad.nl / Jacques Necker onder 1500 raadsleden blijkt dat 2 van de 3 raadsleden van mening zijn dat het coalitieakkoord een reële financiële dekking mist.

Bovendien plaatsen veel raadsleden vraagtekens bij het sturend vermogen van het akkoord. Een meerderheid gelooft niet dat het mogelijk is met het akkoord in de hand het college af te rekenen op meetbare doelstellingen, noch tussentijds noch na 4 jaar. Vooral de raadsleden uit de oppositie zijn vernietigend in hun oordeel over de mogelijkheid het college te controleren en af te reken op heldere prestaties. 

Adviseur Jasper Loots van Gemeenteraad.nl / Jacques Necker is niet verrast door de resultaten. ‘Vaak is niet duidelijk waar het coalitieakkoord of collegeprogramma toe dient en dus is nogal eens onvoldoende nagedacht over het proces van de totstandkoming en de vorm van het akkoord. Moet het een dik of juist een dun akkoord worden? Wie is verantwoordelijk voor een goed akkoord? De griffie, de gemeentesecretaris, de coalitiepartijen? Dat de dekking ontbreekt belooft niet veel goeds. Het wordt een hete herfst want de dekking moet worden gevonden. Dat zal tot spanningen leiden tijdens het vaststellen van de programmabegroting in het najaar’.

20.000 huishoudens vallen buiten de boot

Amsterdam, 27 mei 2010 

FNV Lokaal is geschrokken van de uitkomsten van een onderzoek van de Amsterdamse Rekenkamer, waaruit blijkt dat de uitvoering van het Amsterdamse armoedebeleid de afgelopen jaren is versukkeld. Als gevolg hiervan vallen 20.000 minimahuishoudens volledig buiten de boot als het gaat om gemeentelijke ondersteuning. 

“We zijn erg teleurgesteld over deze bevindingen”, reageert FNV Federatiebestuurder Leo Hartveld. “We kenden Amsterdam altijd als een sociale en vernieuwende gemeente. Juist nu we in een economische crisis zitten moet de gemeente alles op alles zetten om te zorgen dat het armoedegeld daadwerkelijk terechtkomt bij de mensen voor wie het bedoeld is.” 

In de Lokale Monitor Werk, Inkomen en Zorg van de FNV behaalt Amsterdam over het algemeen goede scores voor zijn sociaal beleid. In de laatste editie is het beeld echter minder gunstig, mede doordat de uitgaven aan minimabeleid zijn gestagneerd. In veel andere gemeenten zijn deze juist gestegen.

FNV Lokaal vermoedt dat vooral de groeiende groep werkende armen buiten beeld blijft. “Bij armoede moet je niet alleen denken aan mensen met een uitkering”, aldus Hartveld. “Steeds vaker gaat het om hardwerkende mensen in sectoren als de schoonmaak, de horeca, het collectief vervoer en de thuiszorg, die ondanks hun baan nauwelijks rond kunnen komen.” 

FNV Lokaal pleit voor ruimere criteria voor de zogenaamde langdurigheidstoeslag;  meer gebruik maken van bestandskoppeling om mensen op te sporen die recht hebben op inkomensondersteuning; eenvoudigere aanvraagprocedures; en onderzoek naar mensen die afhaken als gevolg van de strengere regels van de sociale dienst. Ook zou de gemeente sociale criteria moeten hanteren bij de inkoop van diensten zoals de schoonmaak, de thuiszorg en het collectief vervoer. Op die manier kan ze werkgevers belonen die hun werknemers de kans geven om hun positie te verbeteren.